brak ci wyczucia

См. также в других словарях:

• wyczucie — n I 1. rzecz. od wyczuć. 2. «zdolność intuicyjnego odczuwania, czucia czegoś; odczucie» Mieć wyczucie czasu, rytmu. Komuś brak wyczucia. Powiedzieć coś bez wyczucia sytuacji. Robić coś z wyczuciem. ◊ pot. Na wyczucie «kierując się intuicją, nie… …   Słownik języka polskiego

• wyczucie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. wyczuć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} umiejętność intuicyjnego wyczuwania czegoś; także: takt, smak w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niedelikatność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. niedelikatnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} brak wyczucia sytuacji, taktu; nietaktowność, grubiaństwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadanie tego pytania było szczytem niedelikatności. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień